Ur. 1969 w Gorzowie Wielkopolskim – znakomity pisarz i publicysta, profesor nauk humanistycznych, pracownik Instytutu Historii PAN oraz Akademii im. Jakuba z Paradyża w Gorzowie Wielkopolskim (Prorektor ds. Nauki). Jego zainteresowania badawcze koncentrują się wokół dziejów Niemiec i Prus, relacji polsko-niemieckich w XIX i XX wieku, myśli politycznej i przemian kulturowych w Europie i Stanach Zjednoczonych w XIX i XX wieku. Autor kilkudziesięciu książek naukowych dotyczących tych zagadnień. Doktorat obronił w 1997 roku w Instytucie Historii UAM na podstawie rozprawy „Prusy, Rosja i kwestia polska w myśli politycznej Constantina Frantza (1817–1891)”, a pięć lat później habilitował się w Instytucie Historii PAN na podstawie rozprawy „Cenzura pruska w Wielkopolsce w czasie zaborów 1815–1914”. Tytuł profesora nauk humanistycznych otrzymał w 2014 roku. Jest członkiem Akademickiego Klubu Obywatelskiego im. Prezydenta Lecha Kaczyńskiego w Poznaniu od początku jego istnienia.
Ostatnio opublikował: „Wersal 1919. Nowa kultura bezpieczeństwa dla Polski i Europy” (Poznań 2019),„Chrystofobia. 500 lat nienawiści do Chrystusa i Kościoła” (Warszawa 2020),„Długi Kulturkampf. Niemieckie i pruskie wojny kulturowe przeciw Polsce 1795–1918” (Warszawa 2020),„Prusy. Pięć wieków” (Warszawa 2020). Stały współpracownik prasy katolickiej i konserwatywnej („Do Rzeczy”, „Polonia Christiana”, „Nasz Dziennik”, „Miłujcie się”, „Christianitas”, miesięcznik „Wpis”).
Grzegorz Kucharczyk interesuje się piłką nożną, choć zaznacza, że najbardziej lubi oglądać te mecze, które już widział. Nic lepszego od Brazylii na Mundialu w 1982 roku nie może już się zdarzyć – twierdzi. Jako historyka myśli politycznej frapuje go zwłaszcza widok Socratesa przy piłce.
Lubi słuchać muzyki klasycznej i zanurzać się w pięknie chorału gregoriańskiego. Kocha podróżować za granicę – bliżej i dalej. Podczas tych wojaży szczególną uwagę zwraca na architekturę sakralną, a wielkie katedry z Francji, Włoch czy Niemiec za każdym razem wywierają na nim wielkie wrażenie. We wszystkich z nich czuje się „jak w domu”. Uwielbia długie spacery z rodziną – jest szczęśliwym mężem i ojcem dwójki dzieci – ale, jak zaznacza, nie lubi biegać.
Polityka appeasementu - jeżeli rozumieć ją jako łatwe godzenie się tzw. zachodnich demokracji z
brutalnymi faktami dokonanymi - nie narodził...
Polityka appeasementu - jeżeli rozumieć ją jako łatwe godzenie się tzw. zachodnich demokracji z
brutalnymi faktami dokonanymi - nie narodziła się w 1935 roku, gdy przyzwoliły one na
remilitaryzację Nadrenii przez Hitlera. Już 12 lat wcześniej Europa zaakceptowała ludobójcze
dziedzictwo reżimu młodotureckiego, zażarcie bronionego przez nową, republikańską, modernizującą się Turcję.
„Piekielni sąsiedzi” to fascynująca lektura, która w sposób niebywale wnikliwy ukazuje pięć wieków relacji między Niemcami, Rosją a Polską.
Autorzy książki, opierając się na niedawno odtajnionych dokumentach, przedstawiają nowatorskie interpretacje, które z pewnością wzbogacą nasze rozumienie na temat historii Europy Środkowej. Szczególnie wartościowe są fragmenty dotyczące mało znanych faktów, które rzucają nowe światło na te trudne relacje, które miały miejsce w naszych dziejach.
To obowiązkowa pozycja dla każdego, kto pragnie zgłębić złożoność historycznych powiązań między tymi trzema narodami.
Książka „Piekielni sąsiedzi” to prawdziwe arcydzieło literatury historycznej. Autorzy w niezwykle przystępny sposób przedstawiają pięć wieków relacji między Niemcami, Rosją a Polską, korzystając przy tym z nieznanych wcześniej dokumentów archiwalnych.
Odkrycia, które prezentują, są nie tylko fascynujące, ale również przełomowe. Szczególnie poruszające są opisy sojuszu niemiecko-rosyjskiego oraz jego tragiczne konsekwencje dla Polski i Europy. To książka, która nie tylko edukuje, ale również skłania do refleksji nad przeszłością i jej wpływem na współczesność. Gorąco polecam każdemu, kto interesuje się historią i polityką.